Zakrzewo zostało założone na gruntach osady Wiązownicy, które to zostały nadane
w 1424 roku na rzecz Floriana i jego bratanka Krystyna z Chełchów. Osadę Zakrzewo Wiązownicę notuje się w 1437 roku, w tym czasie jej dziedzicem był Przezdoma
z Grodziska[1].
Przezdoma nie najlepiej radził sobie z zarządzaniem swoim majątkiem i w 1461 roku Zakrzewo przejął za długi Maciej Kramarz, właściciel Kramarzewa. Następnie wioska przeszła na własność Jana Zakrzewskiego herbu Trzaska, który ożenił się z córką Macieja Kramarza[2].
W 1477 roku książę Janusz II na prośbę Jana Zakrzewskiego nadał dla tej wsi prawo chełmińskie. Tenże Jan Zakrzewski należał do możnych przedstawicieli ziemi wiskiej.
W 1480 roku notuje się go jako starostę wąsoskiego. Następnie dziedziczył tu jego syn Tomasz Zakrzewski, a po nim Michał. Michał Zakrzewski w 1526 roku uzyskał od plebana
z Radziłowa potwierdzenie posiadania Zakrzewa, Zagrobów, Kramarzewa i Wiązownicy[3].
Podczas spisu podatkowego ziemi wiskiej z 1577 roku wioskę zwano Zakrzewo Kramarzewo. Dzieliła się wtedy na dwie części, w dziale Jakuba i Piotra były 2 łany kmiece, natomiast w dziale Andrzeja i Jana również 2 łany kmiece[4].
Zakrzewscy herbu Trzaska, których określano jako dzielnych rycerzy dziedziczyli tu jeszcze przez cały XVII wiek. Jednak w drugiej połowie XVII wieku część wsi wykupili różni szlachcice. Notuje się Konopków, Mocarskich, Podstolich i Pieniążków[5]. Zapewne w tym czasie Zakrzewo stanowiło zaścianek szlachecki, lecz na początku XVIII wieku wieś została wykupiona znowu przez Zakrzewskich. Dziedziczył tu Szymon Zakrzewski herbu Trzaska, „poseł na sejmy”[6]. W drugiej połowie XVIII wieku w wyniku porozumień rodzinnych Zakrzewo przeszło na własność rodu Modzelewskich, którzy podobnie jak Zakrzewscy mieli dobra ziemskie w tych samych wsiach i byli spokrewnieni[7].
W spisie ziemian z 1784 roku jako dziedzic wsi występuje Modzelewski[8]. W XVIII wieku Zakrzewo w odróżnieniu od wielu innych wsi w okolicy nie było zaściankiem szlacheckim ale dużym majątkiem ziemskim, z wsią włościańską (chłopską), folwarkiem
i dworem. Tak też było w następnych latach.
Według opisu wsi z końca XIX wieku była to wioska w powiecie szczuczyńskim
w gminie Radziłów. Do 1842 roku wioska należała do dóbr Podliszewo Pace (?). Następnie Zakrzewo wraz z Czaplami zostało oddzielone stanowiąc samodzielny majątek. Folwark liczył w końcu XIX wieku 691 mórg, w tym grunty orne 466 mórg. Było w nim 5 murowanych i 5 drewnianych budynków[9].
Podczas uwłaszczenia ziemi dworskiej w Zakrzewie powstały 24 gospodarstwa na 146 morgach ziemi, natomiast w Czaplach 7 gospodarstw na 55 morgach[10].
Zapewne jeszcze w XIX wieku właścicielami wsi została rodzina Chojnowskich. Chojnowscy byli licznym i znanym rodem pochodzącym właśnie z ziemi wiskiej. Spis właścicieli ziemskich z 1912 roku wskazuje jako właściciela Józefa Chojnowskiego, dziedzica dóbr Zakrzewo, Czaple, Mścichy i Jagłówek i Rucz[11].
Spis powszechny z 1921 roku przekazuje dane o wsi i folwarku o nazwie Zakrzewo
w gminie Radziłów, w sumie notowano tutaj 28 domów i 196 mieszkańców, w tym
2 Żydów[12].
Właścicielem ziemskim w Zakrzewie w okresie międzywojennym był Bronisław Chojnowski, jego majątek liczył 387 ha[13].
[1] S. 176.
[2] Wiśniewski J, Dzieje osadnictwa….., s. 174.
[3] Brodzicki Cz, Początki osadnictwa …..,, s. 251.
[4] Słownik Geograficzny….., tom XV, s. 318
[5] Wiśniewski J, Dzieje osadnictwa….., s. 174.
[6] Tamże.
[7] Złota Księga Szlachty Polskiej, Poznań 1904, tom XXVI, s. 74-86 i Rodzina, Herbarz….., tom XI, s. 201 i następne.
[8] Regestr Diecezjów….., s. 656.
[9] Słownik Geograficzny….., tom XV, s. 318.
[10] Słownik Geograficzny….., tom XV, s. 318.
[11] Obywatel ziemscy….., s. 14.
[12] Skorowidz miejscowości…., s. 93.
[13] Księga Adresowa……,s. 146.